انتظار: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی « ''انتظار (Expectation) ايجاد معنا از راه بازنمايى وضعيت مطلوب است.'' کتاب سیستمهای ...» ایجاد کرد) |
جز |
||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
[[سيستم|سيستمى]] كه مىخواهد با تنش‌هاى محيطى سازگار شود، بايد علاوه بر [[بازنمايى]] وضعيت موجود، وضعيت مطلوب را هم شناسايى كند. اين كار از راه انتظار ممكن مىشود.انتظار ، ايجاد [[معنا]] از راه بازنمايى وضعيت مطلوب است. | [[سيستم|سيستمى]] كه مىخواهد با تنش‌هاى محيطى سازگار شود، بايد علاوه بر [[بازنمايى]] وضعيت موجود، وضعيت مطلوب را هم شناسايى كند. اين كار از راه انتظار ممكن مىشود.انتظار ، ايجاد [[معنا]] از راه بازنمايى وضعيت مطلوب است. | ||
| − | سيستم پيچيدهاى كه وضعيت موجود خود و محيط را شناخته، بايد از ميان گزينههاى رفتارىِ پيشارويش دست به گزينش بزند. اين انتخاب، بر نقاط تقارنِ [[خطراهه|خطراهه]] انجام مىگيرند و به انتخاب مسير از ميان [[دوشاخه‌زايى|دوشاخهزايىهاى]] پيشاروى سيستم منجر مىشوند. اين، همان [[كنش]] است. | + | سيستم پيچيدهاى كه وضعيت موجود خود و محيط را شناخته، بايد از ميان گزينههاى رفتارىِ پيشارويش دست به گزينش بزند. اين انتخاب، بر نقاط [[تقارن|تقارنِ]] [[خطراهه|خطراهه]] انجام مىگيرند و به انتخاب مسير از ميان [[دوشاخه‌زايى|دوشاخهزايىهاى]] پيشاروى سيستم منجر مىشوند. اين، همان [[كنش]] است. |
براى دست زدن به چنين كارى، سيستم بايد بتواند گزينههاى رفتارىِ پيشارويش را ارزيابى كند و ارزشِ [[كاركرد|كاركردى]] و [[ساختار|ساختارىِ]] هريك از وضعيت‌هاى ممكنِ رويارويش را تخمين بزند. اين كار همان پيشبينىِ وضعيت آيندهى خود و محيط است و انتظارِ سيستم از آيندهاش را بر مىسازد. سيستم با بازنمايى آنچه كه در آينده رخ خواهد دارد، انتظاراتى پيدا خواهد كرد كه برآورده شدن يا نشدنشان، كاركردهاى درونى سيستم را دگرگون مىكنند. دگرگونى كاركردها بدان معناست كه روابط درونى سيستم، بسته به نتيجهى كنش ([[سازگارى|سازگار]] شدن يا نشدن)، بازتعريف و بازسازى مىشوند. اين همان چيزى است كه يادگيرى خوانده مىشود. به اين شكل رابطهى درونى ميان كنش، كاركرد، يادگيرى و روابط روشن مىشود. | براى دست زدن به چنين كارى، سيستم بايد بتواند گزينههاى رفتارىِ پيشارويش را ارزيابى كند و ارزشِ [[كاركرد|كاركردى]] و [[ساختار|ساختارىِ]] هريك از وضعيت‌هاى ممكنِ رويارويش را تخمين بزند. اين كار همان پيشبينىِ وضعيت آيندهى خود و محيط است و انتظارِ سيستم از آيندهاش را بر مىسازد. سيستم با بازنمايى آنچه كه در آينده رخ خواهد دارد، انتظاراتى پيدا خواهد كرد كه برآورده شدن يا نشدنشان، كاركردهاى درونى سيستم را دگرگون مىكنند. دگرگونى كاركردها بدان معناست كه روابط درونى سيستم، بسته به نتيجهى كنش ([[سازگارى|سازگار]] شدن يا نشدن)، بازتعريف و بازسازى مىشوند. اين همان چيزى است كه يادگيرى خوانده مىشود. به اين شكل رابطهى درونى ميان كنش، كاركرد، يادگيرى و روابط روشن مىشود. | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۱۹
انتظار (Expectation) ايجاد معنا از راه بازنمايى وضعيت مطلوب است.
کتاب سیستمهای پیچیده (ص:174-175)
سيستمى كه مىخواهد با تنش‌هاى محيطى سازگار شود، بايد علاوه بر بازنمايى وضعيت موجود، وضعيت مطلوب را هم شناسايى كند. اين كار از راه انتظار ممكن مىشود.انتظار ، ايجاد معنا از راه بازنمايى وضعيت مطلوب است.
سيستم پيچيدهاى كه وضعيت موجود خود و محيط را شناخته، بايد از ميان گزينههاى رفتارىِ پيشارويش دست به گزينش بزند. اين انتخاب، بر نقاط تقارنِ خطراهه انجام مىگيرند و به انتخاب مسير از ميان دوشاخهزايىهاى پيشاروى سيستم منجر مىشوند. اين، همان كنش است.
براى دست زدن به چنين كارى، سيستم بايد بتواند گزينههاى رفتارىِ پيشارويش را ارزيابى كند و ارزشِ كاركردى و ساختارىِ هريك از وضعيت‌هاى ممكنِ رويارويش را تخمين بزند. اين كار همان پيشبينىِ وضعيت آيندهى خود و محيط است و انتظارِ سيستم از آيندهاش را بر مىسازد. سيستم با بازنمايى آنچه كه در آينده رخ خواهد دارد، انتظاراتى پيدا خواهد كرد كه برآورده شدن يا نشدنشان، كاركردهاى درونى سيستم را دگرگون مىكنند. دگرگونى كاركردها بدان معناست كه روابط درونى سيستم، بسته به نتيجهى كنش (سازگار شدن يا نشدن)، بازتعريف و بازسازى مىشوند. اين همان چيزى است كه يادگيرى خوانده مىشود. به اين شكل رابطهى درونى ميان كنش، كاركرد، يادگيرى و روابط روشن مىشود.
