ارضای میل - تعویق لذت
از ویکی زروان
محتویات
اصل تعويق لذت
من می تواند میل را در زمانِ بروزش ارضا کند، یا ارضای آن را به تعویق اندازد و به این ترتیب منابع خود را برای ارضای میلی بزرگتر انباشت نماید. این تعویق لذت در واقع نوعی بازیِ میل با زمان است. بدان معنا که من با عقب انداختن زمانِ دستیابی به قلبم، میزان کلی برخورداری اش از آن را افزون میسازد.
زهد
- این باور که اصولا تعویق لذت کاری شایسته، نیک یا سودمند است،
- با فرضِ لذتی استعلایی در زمانی بسیار دوردست پشتیبانی میشود.
- این غایتِ مبهم معمولا با برچسب هایی مانند رستگاری یا کمال مشخص میشود و پایداری و کارکردش برای تضمین تعویق لذت به ابهام و دوردست بودنش وابسته است.
تله ی زاهد
- تعویق لذت از هدف ملموس و واقعی اش کنده میشود و خود همچون غایتی مستقل رمزگذاری میگردد.
- از این رو شکلی از لذت گریزی و هراس از ارضای میل پدیدار میشود که به محرومیتی دایمی و ناتمامیتی نالازم می انجامد.
راهبرد حافظ
- مدیریت تعویق لذت بدون فراموش کردن هدف آن، که دستیابی به لذتی بزرگتر در آینده ای قابل پیشبینی است.
تله ی ولنگار
- ارضای سریع و بی مهابای میل، و سر باز زدن از تعویق لذت به ناتوانی من برای تسخیر زمان و شکست در داد و ستدِ قلبم با آن منتهی میشود.
راهبرد بودا
- استفاده از تعویق لذت برای دستیابی به خویشتنداری و انضباط و بیشینه کردن میزان قلبم در بازه های زمانیِ قابل سنجش.
پرسش
- مبانی زیستشناختیِ تعویق لذت کدام است؟
- آیا میتوان ظهور ساختارهایی تمدنی مانند دامداری و کشاورزی را ناشی از شکلی از تعویق لذتِ اجتماعی دانست؟
- چرا تعویق لذت به این سادگی به مهار لذت منجر میشود و سازوکارهای حصر کننده ی نامحدود لذت را بر میسازد؟
تمرین
- الگوهای میل خویش را استخراج کنید و ببینید در چه مواردی به تعویق لذت مشغول هستید؟
- دامنه ی زمانیِ مورد استفاده در این تعویق چقدر است؟
- دگرگونی در میزان قلبم چگونه با این زمان گره خورده است؟
