من - دیگری: تفاوت بین نسخه‌ها
از ویکی زروان
(←تمرین) |
(←تمرین) |
||
| (۴ ویرایش میانی توسط یک کاربر نشان داده نشده‌است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | [[آشنا ـ بیگانه]] | + | ===کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی):=== |
| + | * [[آشنا ـ بیگانه]] | ||
| + | * [[انگاره ـ خودانگاره]] | ||
| + | * [[درون ـ بیرون]] | ||
| + | <br /> | ||
==='''اصل وابستگی من به ديگری''':=== | ==='''اصل وابستگی من به ديگری''':=== | ||
| − | + | * من همواره هستی خود را همچون زیرسیستمی از دیگری شروع می کند. | |
| + | * در ابتداى کار من در هر چهار سطح [[فراز]] [[انگل]] دیگرى است. | ||
| + | * جنین برای بدن مادر، شخصیت کودک در مجاورت نظام روانی والدینش، موقعیت اجتماعی فرد در زمینه ی [[نهاد]]های مستقر، و اندوخته ی فرهنگی او در مقابل سپهر [[منش]] های پیشاپیش حاضر در [[ذهن]] دیگری همواره خصلتی پسینی و وامگیرنده دارند. | ||
| + | <br /> | ||
==='''توهم مرکزيت هستی شناختیِ من''':=== | ==='''توهم مرکزيت هستی شناختیِ من''':=== | ||
| − | + | * [[من]] به لحاظ هستى شناختى اصالت و اهمیتى بیش از [[دیگرى]] دارد. | |
| + | * یعنی خودمحوری بدیهی و [[شهودی]] هر کس، مبنایی عینی و بیرونی دارد. | ||
| + | <br /> | ||
| + | <br /> | ||
==='''[[تله]] ی خدايگان و بنده''':=== | ==='''[[تله]] ی خدايگان و بنده''':=== | ||
| − | :بسته به این که من دیگری را در موقعیتی فرازین یا فرودین تصور کند، ممکن است دو نوع رفتار در پیش بگیرد. | + | : بسته به این که من دیگری را در موقعیتی فرازین یا فرودین تصور کند، ممکن است دو نوع رفتار در پیش بگیرد. |
| − | #نخست الگوی چاکرگونه ی یک بنده که با این فرض همراه است که دیگرى اصیلتر و مهمتر از من است و از این رو اعلام استقلال از وى نادرست یا ناممکن است، انتخابهاى من به الگوى انتخابهای دیگرى تحویل مى شود. | + | # نخست الگوی چاکرگونه ی یک بنده که با این فرض همراه است که دیگرى اصیلتر و مهمتر از من است و از این رو اعلام استقلال از وى نادرست یا ناممکن است، انتخابهاى من به الگوى انتخابهای دیگرى تحویل مى شود. |
# دیگری رفتار یک خدایگان خودکامه که از نظرش [[لذت]] و [[رنج]] دیگرى و محورهاى [[شکست تقارن]] درونزاد وى اهمیتى ندارند و در انتخابهاى من اثرى باقى نمى گذارند. | # دیگری رفتار یک خدایگان خودکامه که از نظرش [[لذت]] و [[رنج]] دیگرى و محورهاى [[شکست تقارن]] درونزاد وى اهمیتى ندارند و در انتخابهاى من اثرى باقى نمى گذارند. | ||
| − | + | <br /> | |
| + | : کسی که به این بلا مبتلا باشد، معمولا در موقعیتهای مختلف هردوی این کردارها را نمایان میسازد. | ||
| + | <br /> | ||
==='''[[راهبرد]] [[سیاوش]]''':=== | ==='''[[راهبرد]] [[سیاوش]]''':=== | ||
:استقلال من از دیگرى، در شرایطى بهینه است که عرصه هاى گزینش من و دیگرى (با وجود واگرایى و تمایز یافتن شان) سازگارى و ارتباطشان (ولى نه لزوما همخوانى شان) را با هم حفظ کنند. | :استقلال من از دیگرى، در شرایطى بهینه است که عرصه هاى گزینش من و دیگرى (با وجود واگرایى و تمایز یافتن شان) سازگارى و ارتباطشان (ولى نه لزوما همخوانى شان) را با هم حفظ کنند. | ||
| + | <br /> | ||
| + | <br /> | ||
==='''پرسش'''=== | ==='''پرسش'''=== | ||
| − | + | * آیا میتوان استقلال من از دیگری را به مرزبندی مربوط دانست؟ | |
| − | + | * آیا استقلاتمام و کمال از دیگری ممکن است؟ | |
| − | + | * آیا شرایطی روانی را میشناسید که من به راستی از تمام دیگریها مستقل شده باشد؟ | |
| + | <br /> | ||
| + | <br /> | ||
| − | ===تمرین=== | + | ==='''تمرین'''=== |
| − | + | * فهرستی از مهمترین ویژگیهای خود تهیه کنید. | |
| − | و چگونه به دست | + | * هریک از این صفتها را در اندرکنش با کدام دیگری و چگونه به دست آورده اید؟ |
| − | + | * آیا میتوانید صفتی در خود بیابید که هیچ ربطی به عرصه ی دیگری نداشته باشد؟ | |
| − | + | * صفتی که هنوز زیر تأثیر دیگری در شما وجود دارد را برگیرید و طبق راهبرد سیاوش آن را به انتخابی شخصی و مستقل از دیگری تبدیل کنید. | |
| − | دیگری تبدیل کنید. | + | |
[[File:25.JPG|center]] | [[File:25.JPG|center]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۶
محتویات
کلیدواژه‌های خویشاوند (مفهومی):
اصل وابستگی من به ديگری:
- من همواره هستی خود را همچون زیرسیستمی از دیگری شروع می کند.
- در ابتداى کار من در هر چهار سطح فراز انگل دیگرى است.
- جنین برای بدن مادر، شخصیت کودک در مجاورت نظام روانی والدینش، موقعیت اجتماعی فرد در زمینه ی نهادهای مستقر، و اندوخته ی فرهنگی او در مقابل سپهر منش های پیشاپیش حاضر در ذهن دیگری همواره خصلتی پسینی و وامگیرنده دارند.
توهم مرکزيت هستی شناختیِ من:
- من به لحاظ هستى شناختى اصالت و اهمیتى بیش از دیگرى دارد.
- یعنی خودمحوری بدیهی و شهودی هر کس، مبنایی عینی و بیرونی دارد.
تله ی خدايگان و بنده:
- بسته به این که من دیگری را در موقعیتی فرازین یا فرودین تصور کند، ممکن است دو نوع رفتار در پیش بگیرد.
- نخست الگوی چاکرگونه ی یک بنده که با این فرض همراه است که دیگرى اصیلتر و مهمتر از من است و از این رو اعلام استقلال از وى نادرست یا ناممکن است، انتخابهاى من به الگوى انتخابهای دیگرى تحویل مى شود.
- دیگری رفتار یک خدایگان خودکامه که از نظرش لذت و رنج دیگرى و محورهاى شکست تقارن درونزاد وى اهمیتى ندارند و در انتخابهاى من اثرى باقى نمى گذارند.
- کسی که به این بلا مبتلا باشد، معمولا در موقعیتهای مختلف هردوی این کردارها را نمایان میسازد.
راهبرد سیاوش:
- استقلال من از دیگرى، در شرایطى بهینه است که عرصه هاى گزینش من و دیگرى (با وجود واگرایى و تمایز یافتن شان) سازگارى و ارتباطشان (ولى نه لزوما همخوانى شان) را با هم حفظ کنند.
پرسش
- آیا میتوان استقلال من از دیگری را به مرزبندی مربوط دانست؟
- آیا استقلاتمام و کمال از دیگری ممکن است؟
- آیا شرایطی روانی را میشناسید که من به راستی از تمام دیگریها مستقل شده باشد؟
تمرین
- فهرستی از مهمترین ویژگیهای خود تهیه کنید.
- هریک از این صفتها را در اندرکنش با کدام دیگری و چگونه به دست آورده اید؟
- آیا میتوانید صفتی در خود بیابید که هیچ ربطی به عرصه ی دیگری نداشته باشد؟
- صفتی که هنوز زیر تأثیر دیگری در شما وجود دارد را برگیرید و طبق راهبرد سیاوش آن را به انتخابی شخصی و مستقل از دیگری تبدیل کنید.
