اختگی - کامراوایی: تفاوت بین نسخهها
از ویکی زروان
(←تمرین) |
(←تله ی اپوش) |
||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
==='''[[تله]] ی [[اپوش]]'''=== | ==='''[[تله]] ی [[اپوش]]'''=== | ||
− | من شبکه ای از نمادها را جایگزین امر مطلوبِ غایب می سازد و می کوشد ناتمامیت را با کمک [[نماد]]ها و برچسبهایی زبانی برطرف کند. | + | * من شبکه ای از نمادها را جایگزین امر مطلوبِ غایب می سازد و می کوشد ناتمامیت را با کمک [[نماد]]ها و برچسبهایی زبانی برطرف کند. |
− | در نتیجه تلنباری از عناصر زبانی و نشانگانی که به امر مطلوب [[ارجاع]] میدهند، جایگزینِ خودِ امر مطلوب می شوند. | + | * در نتیجه تلنباری از عناصر زبانی و نشانگانی که به امر مطلوب [[ارجاع]] میدهند، جایگزینِ خودِ امر مطلوب می شوند. |
− | در این حالت من به جای دستیابی به [[لذت]]، [[بقا]]، [[قدرت]] و [[معنا]]، نشانه های نماینده ی آن را جستجو می کند و به دست می آورد. | + | * در این حالت من به جای دستیابی به [[لذت]]، [[بقا]]، [[قدرت]] و [[معنا]]، نشانه های نماینده ی آن را جستجو می کند و به دست می آورد. |
− | + | <br /> | |
==='''[[راهبرد]] [[تیشتَر]]'''=== | ==='''[[راهبرد]] [[تیشتَر]]'''=== |
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۸
اصل اختگی
- تنش، با غیاب امر مطلوب همراه است.
- اگر من با تنش سازگار نشود، غیابِ مستمرِ امر مطلوب را به صورت اختگی تجربه می کند.
- اگر من با تنش سازگار شود و حضور امر مطلوب را تجربه کند، کامروا میشود.
- سازگاری با هر تنش به ظهور تنشی پیچیده تر منتهی میشود و تنشها تا زمانی که من سیستمی زنده و برقرار است، هرگز برطرف نمی شود.
- از این رو، «من» همواره با شکلی از غیاب و ناتمامیت دست به گریبان است.
- به عبارت دیگر، همواره شکلی از اختگی در «من» وجود دارد.
- زبان به عنوان نظام رمزگذاری غیابها، دستگاهی نمادین است که اختگی را پیکربندی و سازماندهی، و بازتولید می کند.
توهم رفع اختگی
- ابزارهایی مانند زبان که امر غایب را به کمک نمادی به شکل صوری حاضر میسازند،
- همچون ابزارهایی جادویی برای فرا خواندنِ حضور امر مطلوب، و برطرف کردنِ اختگی به کار گرفته می شوند.
- در نتیجه، من به جای کوشیدن برای رفع اختگی و دستیابی به حضوری راستین، غیاب امرِ دلخواه را با نمادها و نشانگانی که نماینده ی این حضور هستند برطرف میکند.
تله ی اپوش
- من شبکه ای از نمادها را جایگزین امر مطلوبِ غایب می سازد و می کوشد ناتمامیت را با کمک نمادها و برچسبهایی زبانی برطرف کند.
- در نتیجه تلنباری از عناصر زبانی و نشانگانی که به امر مطلوب ارجاع میدهند، جایگزینِ خودِ امر مطلوب می شوند.
- در این حالت من به جای دستیابی به لذت، بقا، قدرت و معنا، نشانه های نماینده ی آن را جستجو می کند و به دست می آورد.
راهبرد تیشتَر
- من نمادها را تنها به عنوان ابزارهای ارجاعی و فقط برای ایجاد ارتباط با دیگری به کار میگیرد و از زبان به عنوان دستگاهی برای جبران ناتمامیتِ هستی شناسانه چشمپوشی می کند.
- در مقابل خود امر مطلوب را جستجو میکند و حضور آن را به دست می آورد و با تغییر شکل هستی اش تمامیت را تجربه میکند.
پرسش
- رابطه ی اختگی با تعویق لذت چیست؟
- آیا ارتباطی میان اختگی و انضباط وجود دارد؟
- چرا معمولا کامروایی دور از دسترس یا نکوهیده پنداشته میشود؟
- تأثیر اصل بقای لذت در این میان چیست؟
تمرین
- الگوهای اختگی و کامروایی را در خود بازشناسی کنید.
- در چه مواردی اختگی به دلیل رمزگذاری زبانی تداوم یافته است؟