اندركنش ميان منشها: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۲۶: | سطر ۲۶: | ||
[[سانسور نهادينه منشهای تنش زا]] | [[سانسور نهادينه منشهای تنش زا]] | ||
| − | + | [[روشهای سانسور در نهادهاى هنجارساز]] | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | 4 .منشهاى سانسورچى راهكارهاى يادشده را از مجراى سيستمهايی | |
| − | + | اجتماعى اعمال مىكنند، كه نهادهاى هنجارساز خوانده میشوند. نگارنده | |
| − | + | در مورد اين نهادها در كتاب نظريهي قدرت به تفصيل سخن گفته، و از اين | |
| − | + | رو براي پرهيز از تكرار سخن، در اينجا تنها بر ارتباط منشها با اين نهادها | |
| − | + | تمركز میشود. | |
| − | + | نهادهاى هنجارساز بر اساس ساختار و كاركردشان، به اين شاخهها | |
| − | + | تقسيم میشوند: خانواده، مدرسه، كليسا، بيمارستان، ارتش، زندان و بازار. | |
| − | + | اين نهادها به ترتيب كاركردهاي توليد مثل، آموزش، دستيابی به معناهاي | |
| − | + | غايی، ساماندهی بدن، منضبط كردن بدن، مهار كردارهاي غيرمجاز، و | |
| − | + | تبادل تعميميافته را به انجام میرسانند. اين نهادها همواره از راه تشويق يا | |
| − | + | تنبيه، و مديريت توزيع لذت و رنج در جامعه عمل مىكنند. اين كار | |
| − | + | مىتواند به يكى از دو شيوهى عريان يا پنهان به انجام برسد. | |
| − | + | شيوهى عريان، روشى است كه »معنا/ بقا/ قدرت/ لذت« به طور عينى | |
| − | + | به كنشگر هنجار تعلق مىگيرد يا از فرد غيرهنجار دريغ مىشود. مجازات | |
| − | + | مجرم در دادگاه، پذيرفته شدن پهلوانى نامدار به جرگهى اشراف، و تقدير | |
| − | و | + | رسمى از زحمات يک مهرهى كارآمد در نظامى ديوانساالرانه، همه |
| − | + | نمودهايى از تنبيه و تشويق عريان هستند. | |
| + | شيوهى پنهان، شكلى از توزيع لذت و رنج است كه از مجراى نمادهايى | ||
| + | تعميميافته اعمال شود. مشهورترين نمادِ پاداش پول است و رايجترين نمادِ | ||
| + | تنبيه، اَنگ. پول، عاملى تهى از معنا ولى قراردادى است كه مىتواند بسته | ||
| + | به شرايط به هر نوع لذتى تبديل شود. در مقابل اَنگ برچسبى است با | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۴۶
- طرد رقابتى
- طرد رقابتى، عامل اصلى افزايش پيچيدگى در سيستمهاى تكاملى
- همزيستى
- رابطه انگلی
- رابطه ى سركوبگرانه
انتخاب طبیعی قابل تحویل شدن نیست
ذن محصول همزیستی دو منش متفاوت
جوک و شایعه، حاصل رابطه انگلی منشها
منشهای سرکوبگر چگونه عمل می کنند؟
سطح فرهنگى بالاترین سرعت جهش را دارد
روشهای سانسور در نهادهاى هنجارساز
4 .منشهاى سانسورچى راهكارهاى يادشده را از مجراى سيستمهايی اجتماعى اعمال مىكنند، كه نهادهاى هنجارساز خوانده میشوند. نگارنده در مورد اين نهادها در كتاب نظريهي قدرت به تفصيل سخن گفته، و از اين رو براي پرهيز از تكرار سخن، در اينجا تنها بر ارتباط منشها با اين نهادها تمركز میشود. نهادهاى هنجارساز بر اساس ساختار و كاركردشان، به اين شاخهها تقسيم میشوند: خانواده، مدرسه، كليسا، بيمارستان، ارتش، زندان و بازار. اين نهادها به ترتيب كاركردهاي توليد مثل، آموزش، دستيابی به معناهاي غايی، ساماندهی بدن، منضبط كردن بدن، مهار كردارهاي غيرمجاز، و تبادل تعميميافته را به انجام میرسانند. اين نهادها همواره از راه تشويق يا تنبيه، و مديريت توزيع لذت و رنج در جامعه عمل مىكنند. اين كار مىتواند به يكى از دو شيوهى عريان يا پنهان به انجام برسد. شيوهى عريان، روشى است كه »معنا/ بقا/ قدرت/ لذت« به طور عينى به كنشگر هنجار تعلق مىگيرد يا از فرد غيرهنجار دريغ مىشود. مجازات مجرم در دادگاه، پذيرفته شدن پهلوانى نامدار به جرگهى اشراف، و تقدير رسمى از زحمات يک مهرهى كارآمد در نظامى ديوانساالرانه، همه نمودهايى از تنبيه و تشويق عريان هستند. شيوهى پنهان، شكلى از توزيع لذت و رنج است كه از مجراى نمادهايى تعميميافته اعمال شود. مشهورترين نمادِ پاداش پول است و رايجترين نمادِ تنبيه، اَنگ. پول، عاملى تهى از معنا ولى قراردادى است كه مىتواند بسته به شرايط به هر نوع لذتى تبديل شود. در مقابل اَنگ برچسبى است با
